5 روش برای مهار ویروس کرونا

ویروس کرونا در جهان شیوع پیدا کرده و سراسر جهان را به هراس انداخته است، هر روز هزاران مورد جدید ابتلا به این بیماری و صد‌ها مورد مرگ بر اثر این بیماری اعلام می‌شود.

بسیاری از شهر‌ها در همهٔ کشور‌ها به حالت تعطیل درآمده‌اند. پرواز‌ها و سفر‌های هوایی، رویداد‌های جهانی و همایش‌های سالانه و مراسم گوناگون لغو می‌شوند.

اروپا به یکی از مراکز همه‌گیری این بیماری تبدیل شده است، هم‌چنین در نقاط دیگر جهان مثل آمریکای جنوبی، ایالات متحده و خاور‌میانه هم میزان آلودگی به این ویروس روزانه رو به افزایش است.

بعضی کشور‌ها توانسته‌اند جلوی گسترش سریع و ناگهانی این ویروس را بگیرند و آن را مهار کنند،

چند کشور آسیایی، با‌ وجود هم‌جواری جغرافیایی با چین (کشوری که بیماری از آنجا شروع شد)، توانسته‌اند راهی برای مهار میزان گسترش بیماری کووید-۱۹ پیدا کنند.

تولبرت نیانزوا، اپیدمیولوژیست و استاد دانشگاه جانز هاپکینز در ایالات متحده، در گفتگو با بی‌بی‌سی می‌گوید:"کشور‌هایی هستند که برای مهار این همه‌گیری راهکار‌ها و اقداماتی انجام دادند که من فکر می‌کنم باید از آنها یاد بگیریم".

او می‌گوید:"من فقط از چین صحبت نمی‌کنم، جایی که تعداد مبتلایان به طور مشهودی پس از اقدامات جدی و شدید کاهش پیدا کرد، اقداماتی که در کشور‌های دموکراتیک جهان شاید به سختی اجرا‌شدنی باشد؛ کشور‌های دیگر هم اقدامات و راهکار‌های متفاوت دیگری در پیش گرفتند که مؤثر و موفق بوده است".

برای مثالِ، تایوان کشور همسایهٔ چین، با جمعیتی حدود۲۳،۶ میلیون نفر تا ۲۳ مارس فقط ۱۹۵ مورد ابتلا به ویروس کرونا و دو مورد مرگ بر اثر این بیماری داشته است.

هنگ‌کنگ (با جمعیت۵،۷ میلیون نفر) با داشتن مرز مشترک با چین، فقط ۱۵۵ مورد ابتلا به بیماری کرونا و ۴ مورد مرگ بر اثر این بیماری در مدت دو ماه داشته است (هر چند این تعداد در هفتهٔ گذشته افزایش پیدا کرده است و اقدامات و پیشگیری‌های تازه‌ای ضرورت پیدا کرده است).

در کنار آن ژاپن، با ۱۲۰ میلیون نفر جمعیت حدود ۱،۱۰۰ مورد ابتلا به بیماری داشته، در حالی‌که کرهٔ جنوبی بنا به گزارش‌ها حدود ۹،۰۰۰ مورد مبتلا دارد اما میزان ابتلا و مرگ در هفته‌های اخیر رو به کاهش بوده است.

به نظر نیانزوا، این کشور‌ها به دلیل اقدام سریع و به کار بستن سیاست‌های نوآورانه توانسته‌اند جلوی گسترش و شیوع ویروس کرونا را بگیرند و آن را مهار کنند.

چند مورد از مؤثرترین راهکارها:

۱. آزمایش و آزمایش و باز هم آزمایش

سازمان بهداشت جهانی و کارشناسان مشاور بی‌بی‌سی بر این نکته اتفاق نظر دارند که تشخیص زودهنگام، اساسی‌ترین عامل در جلوگیری از گسترش همه‌گیری جهانی است.

نیانزوا می‌گوید:"اگر ندانید دقیقاً چه تعداد از افراد مبتلا شده‌اند، نمی‌توانید رفتار و عملکرد ویروس را ارزیابی کنید و واکنش و اقدام مناسب در برابر آن در پیش بگیرید".

کریس جانسون، استاد اپیدمیولوژی دانشگاه تمپل در ایالات متحده هم با این نظر موافق است.

او می‌گوید که این همان نکته‌ای است که تفاوت واقعی در مهار و جلوگیری از ویروس را آشکار می‌کند: کشور‌هایی که به آزمایش تکیه کردند و تعداد ابتلا و موارد جدید کاهش پیدا کرد و کشور‌هایی که آزمایش نکردند و تعداد مبتلایان در آنها به طور ناگهانی بالا رفت.

او به بی‌بی‌سی گفت:"کره جنوبی روزانه حدود ۱۰،۰۰۰ نفر را آزمایش می‌کرد یعنی در این کشور تعدادی که در مدت دو روز آزمایش شدند، بیشتر ازتعدادی است که در یک ماه در ایالات متحده آزمایش شدند".

تدروس آدهانوم، دبیر‌کل سازمان بهداشت جهانی می‌گوید که آزمایش هر کسی که نشانه‌های بیماری را دارد " کلید اساسی جلوگیری از گسترش" همه‌گیری جهانی است.

او در کنفرانس ویدئویی اخیر خود گفت:" ما پیام ساده‌ای برای همهٔ کشورهای جهان داریم، آزمایش، آزمایش، آزمایش؛ همه کشور‌ها باید تمام موارد مشکوک به ابتلا را آزمایش کنند، نمی‌شود با چشم بسته به جنگ این بیماری همه‌گیر رفت".

او هم‌چنین نسبت به اینکه افراد فقط با نشانه‌های شدید بیماری آزمایش می‌شوند، هشدار داد: نتیجه اینکه آمارها قابل استناد نخواهد بود و در عمل افراد با نشانه‌های خفیف‌تر هم‌چنان به گسترش و انتشار ویروس ادامه خواهند داد.

۲. جدا‌سازی مبتلایان

پروفسور کریس جانسون می‌گوید: "کره‌جنوبی و چین در زمینه‌ٔ رد‌گیری و آزمایش و مهار شهروندان بسیار عالی عمل کردند".

او می‌گوید که آزمایش نه فقط باعث جدا‌سازی بیماران و جلوگیری از انتشار ویروس می‌شود بلکه کمک می‌کند موارد احتمالی بیماری هم در مراحل اولیهٔ خود و همچنین در مرحلهٔ حامل بودن ویروس شناسایی شوند.

به نظر جانسون، مقامات چینی در رد‌گیری و یافتن موارد احتمالی مبتلایان "قدرتمندانه" رفتار کردند که همین یکی از دلایل کاهش ناگهانی میزان بیماری در این کشور است.

او می‌گوید: " افرادی که دمای بدن‌شان بالا بود را به "درمانگاه‌های تب" می‌فرستادند و در آنجا برای آنفلوانزا یا کوویدـ۱۹ آزمایش می‌شدند. اگر نتیجهٔ آزمایش کوویدـ۱۹ آنها مثبت بود، باید در مکان‌هایی که به آن "هتل قرنطینه" می‌گفتند، قرنطینه شوند، تا خانواده‌های خود را مبتلا نکنند.

تایوان، سنگاپور و هنگ‌کنگ روش‌های دیگری در پیش گرفتند: آنها افراد مشکوک به بیماری را در خانه قرنطینه کردند و برای کسانی که از خانه بیرون بیایند و این قانون را زیر پا بگذارند، جریمه‌ای بیش از ۳،۰۰۰ دلار تعیین کردند.

اما به نظر نیانزوا، در همهٔ این موارد نکتهٔ مهم این راهکار، تشخیص و یافتن موارد ابتلای احتمالی بود.

او می‌گوید که در تایوان و سنگاپور راهکارهایی برای یافتن افرادی که در تماس با فرد بیمار بوده‌اند در جریان است، از مصاحبه با فرد مبتلا تا بررسی دوربین‌های امنیتی و حفاظتی و گزارش‌های رفت‌و‌آمد افراد.

او ادامه می‌دهد:" در تاریخ ۱۲ مارس، هنگ‌کنگ ۴۴۵ مورد مشکوک به بیماری داشت، بیش از ۱۴،۹۰۰ آزمایش بر روی همه افرادی که با این تعداد در تماس بودند انجام گرفت تا موارد احتمالی مبتلایان شناخته شوند. در این میان ۱۹ مورد نتیجهٔ آزمایش مثبت داشتند".

۳. آمادگی و واکنش سریع

نیانزوا که قبلاً در زمینهٔ پیشگیری از انتشار بیماری ابولا در غرب آفریقا کار می‌کرده، می‌گوید یکی از عناصر اساسی برای مهار و جلوگیری از انتشار ویروس، واکنش سریع است، پیش از آنکه به همهٔ افراد جامعه سرایت کند.

او ادامه می‌دهد:"کشور‌هایی مثل تایوان و سنگاپور نشان دادند که واکنش سریع، یافتن و جدا‌سازی موارد تازهٔ مبتلایان عامل تعیین‌کننده‌ای در جلوگیری از گسترش ومهار شیوع ویروس است".

در مقاله‌ای که اخیراً در مجله‌ٔ انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده، آمده است که موفقیت تایوان تا حدودی ناشی از این امر است که این جزیره برای چنین رویداد‌هایی آمادگی قبلی داشته است و از سال ۲۰۰۳ مرکزی برای کنترل بیماری‌های همه‌گیر ایجاد کرده است.

این مرکز که شامل چندین سازمان تحقیقاتی و پژوهشی دولتی است، پس از بحران بیماری سارس ایجاد شد و از آن زمان تحقیقات و آزمایش‌های بسیاری انجام داده است.

نیانزوا می‌گوید:"آمادگی برای عمل و واکنش سریع، عناصر حیاتی در مراحل اولیهٔ همه‌گیری بیماری‌ها هستند. در اروپا و ایالات متحده، می‌بینیم که نه فقط این کشور‌ها آمادگی نداشتند بلکه خیلی هم کند واکنش نشان دادند".

حتی پیش از آنکه انتقال ویروسی از فرد‌به‌فرد در نیمهٔ ماه ژانویه تائید شود، تایوان همهٔ مسافران ورودی از ووهان، شهری در چین که خاستگاه بیماری بود، را کنترل می‌کرد.

در هنگ‌کنگ ایستگاه‌های کنترل دمای بدن در مبادی ورود کشور از ۳ ژانویه شروع به کار کردند و برای همهٔ گردشگرانی که وارد منطقه می‌شدند ۱۴ روز قرنطینه تعیین می‌کردند و همهٔ پزشکان موظف بودند هر بیماری با تب یا نشانه‌های حاد تنفسی و سابقهٔ مسافرت به منطقهٔ ووهان را گزارش کنند.

به گفتهٔ نیانزوا " بازمی‌بینیم که عامل زمان چقدر تعیین‌کننده است".

۴. فاصله‌گیری اجتماعی

۴. فاصله‌گیری اجتماعی

نیانزوا می‌گوید:" وقتی بیماری در کشور شیوع پیدا کرده باشد ، اقدامات پیشگیری و مهار دیگر کارایی ندارند".

از این زمان بهترین روش برای محافظت مردم فاصله‌گیری اجتماعی است، همانطور که در هنگ‌کنگ و تایوان انجام شد.

در هنگ‌کنگ به مردم گفته شد که از خانه کار کنند، مدارس تعطیل شد و همه مراسم و رویداد‌های اجتماعی از اواخر ماه ژانویه لغو شد.

به گزارش روزنامه انگلیسی‌زبان استریتس‌تایمز چاپ سنگاپور، این کشور تصمیم گرفت که مدارس را باز نگه دارد اما به طور مرتب و روزانه دانش‌آموزان و کارکنان آموزشی را آزمایش می‌کرد و تحت نظر داشت .

۵. توصیه و ترویج رعایت بهداشت

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید شستن منظم دست‌ها و رعایت بهداشت برای پیشگیری از بیماری ضروری است.

نیانزوا می‌گوید:" بسیاری از کشورهای آسیایی از تجربهٔ سارس در سال ۲۰۰۳ درس گرفتند. این کشورها می‌دانند که رعایت بهداشت جلوی بیماری را می‌گیرد و باعث می‌شود دیگران هم به بیماری مبتلا نشوند".

در کشورهایی مثل سنگاپور، هنگ‌کنگ، تایوان ایستگاه‌های ژل ضد‌عفونی دست در خیابان‌ها قرار داده شده است و مردم به طور معمول از ماسک استفاده می‌کنند.

هرچند ماسک‌ اثر چندانی در جلوگیری از ابتلای افراد سالم به ویروس ندارد اما برای افراد مبتلا، خطر انتقال ویروس از طریق عطسه و سرفه را کاهش می‌دهد.

کم خونی فقر آهن چیست؟ + علایم کم خونی فقر آهن چیست؟

کم خونی فقر آهن چیست؟
کم خونی وقتی اتفاق می افتد که در سطح گلبول های قرمز خون هموگلوبین کاهش یافته باشد. هموگلوبین پروتئین موجود در سلولهای قرمز خون است که وظیفه انتقال اکسیژن به بافتهای شما را بر عهده دارد.

کم خونی فقر آهن شایعترین نوع کم خونی است و هنگامی رخ می دهد که بدن شما به اندازه کافی آهن معدنی را نداشته باشد. بدن شما برای تهیه هموگلوبین به آهن احتیاج دارد. هنگامی که آهن کافی در جریان خون شما وجود ندارد ، بقیه بدن شما نمی توانند مقدار اکسیژن مورد نیاز خود را دریافت کنند.

در حالی که ممکن است این بیماری شایع باشد ، بسیاری از مردم نمی دانند که کم خونی فقر آهن دارند. بدون اینکه علت آن را بدانید ، ممکن است سالها علائم را تجربه کنید.

در زنان در سن باروری ، شایع ترین علت کم خونی فقر آهن ریزش آهن خون در اثر قاعدگی شدید یا بارداری است. رژیم غذایی ضعیف یا بیماری های خاص روده ای که بر جذب بدن بدن تأثیر می گذارد همچنین می تواند باعث کم خونی فقر آهن شود.

پزشکان به طور معمول این بیماری را با مکمل های آهن یا تغییر در رژیم غذایی درمان می کنند.

علائم کم خونی فقر آهن
علائم کم خونی فقر آهن در ابتدا می تواند خفیف باشد و حتی ممکن است متوجه آنها نشوید. مطابق انجمن آمریکایی خون شناسی آمریکا (ASH) ، اکثر افراد تا زمانی که آزمایش خون معمول انجام ندهند ، متوجه کم خونی خفیف نمی شوند.

علائم کم خونی فقر آهن متوسط ​​تا شدید شامل موارد زیر است:

خستگی عمومی
ضعف
پوست رنگپریده
تنگی نفس
سرگیجه
هوس های عجیب و غریب برای خوردن وسایلی که غذای آنها نیست ، مانند خاک ، یخ یا خاک رس
احساس سوزن سوزن شدن یا خزیدن در پاها
تورم زبان یا درد
دست و پاهای سرد
ضربان قلب سریع یا نامنظم است
ناخن های شکننده
سردردها
علل کم خونی فقر آهن
طبق گزارش ASH ، کمبود آهن شایعترین علت کم خونی است. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است فرد دچار کمبود آهن شود. این شامل:

مصرف ناکافی آهن
خوردن آهن بسیار کمی در مدت زمان طولانی می تواند باعث کمبود در بدن شما شود. غذاهایی مانند گوشت ، تخم مرغ و بعضی از سبزیجات دارای برگ سبز از نظر آهن زیاد هستند. از آنجا که آهن در مواقع رشد و تکامل سریع ضروری است ، ممکن است زنان باردار و کودکان خردسال حتی در رژیم غذایی خود به غذاهای غنی از آهن احتیاج داشته باشند.

بارداری یا ریزش خون به دلیل قاعدگی
خونریزی شدید قاعدگی و ریزش خون در هنگام زایمان شایع ترین دلایل کم خونی فقر آهن در زنان در سن باروری است.

خونریزی داخلی
برخی شرایط پزشکی می تواند باعث خونریزی داخلی شود که می تواند منجر به کم خونی فقر آهن شود. مثالها شامل زخم در معده شما ، پولیپ در روده بزرگ یا روده یا سرطان روده بزرگ است. استفاده منظم از داروهای تسکین دهنده درد مانند آسپرین نیز می تواند باعث خونریزی در معده شود.


عدم توانایی در جذب آهن
برخی از اختلالات یا جراحی هایی که بر روده ها اثر می گذارند نیز می توانند در چگونگی جذب بدن آهن شما اختلال ایجاد کنند. حتی اگر در رژیم غذایی خود آهن کافی دریافت کنید ، بیماری سلیاک یا جراحی روده مانند بای پس معده ممکن است میزان آهن شما را جذب کند.

آندومتریوز
اگر زنی مبتلا به آندومتریوز باشد ممکن است ریزش خون سنگین داشته باشد که نتواند آن را ببیند زیرا در ناحیه شکم یا لگن پنهان است.


عوامل خطر
کم خونی یک بیماری شایع است و ممکن است در مردان و زنان در هر سنی و از هر گروه قومی بروز کند. ممکن است برخی از افراد در معرض خطر کم خونی فقر آهن نسبت به سایرین باشند ، از جمله:

زنان در سن باروری
زنان حامله
افرادی که رژیم های غذایی ضعیفی دارند
افرادی که مرتبا خون اهدا می کنند
نوزادان و کودکان ، به ویژه کودکانی که زودرس متولد شده اند و یا دچار یک رشد رشد هستند
گیاهخواران که گوشت را جایگزین مواد غذایی غنی از آهن نمی کنند
اگر در معرض کم خونی فقر آهن هستید ، با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود آیا آزمایش خون یا تغییر رژیم غذایی می تواند به نفع شما باشد.

چگونه تشخیص داده شده است
پزشک می تواند کم خونی را با آزمایش خون تشخیص دهد. این شامل:

آزمایش کامل سلول های خونی (CBC)
شمارش کامل خون (CBC) معمولاً اولین آزمایشاتی است که پزشک از آن استفاده خواهد کرد. CBC میزان کلیه مؤلفه های خون را اندازه گیری می کند ، از جمله:

گلبولهای قرمز (RBCs)
گلبولهای سفید (WBCs)
هموگلوبین
هماتوکریت
پلاکت ها
CBC اطلاعاتی در مورد خون شما ارائه می دهد که در تشخیص کم خونی فقر آهن مفید است. این اطلاعات شامل موارد زیر است:

سطح هماتوکریت ، که درصد حجم خون است که از گلبولهای قرمز تشکیل شده است
سطح هموگلوبین
اندازه RBC های شما

دامنه طبیعی هماتوکریت برای زنان بزرگسال 34.9 تا 44.5 درصد و برای آقایان بالغ 8/38 درصد است. دامنه طبیعی هموگلوبین برای زن بزرگسال 12.0 تا 15.5 گرم در هر دسی لیتر و برای مرد بالغ 13.5 تا 17.5 گرم در دسی لیتر است.

در کم خونی فقر آهن ، میزان هماتوکریت و هموگلوبین کم است. همچنین ، RBC ها معمولاً از اندازه طبیعی کوچکتر هستند.

آزمایش CBC معمولاً به عنوان بخشی از معاینه روتین معمول انجام می شود. این یک شاخص خوب از سلامت کلی فرد است. همچنین ممکن است قبل از جراحی به طور مرتب انجام شود. این آزمایش برای تشخیص این نوع کم خونی مفید است زیرا بیشتر افرادی که دچار کمبود آهن هستند ، آن را درک نمی کنند.

تست های دیگر
کم خونی را معمولاً با آزمایش CBC می توان تأیید کرد. پزشک شما ممکن است آزمایش خون اضافی را برای تعیین میزان کم خونی شما و تعیین مراحل درمانی کمک کند. آنها همچنین ممکن است خون شما را از طریق میکروسکوپ معاینه کنند. این آزمایش خون اطلاعاتی را ارائه می دهد ، از جمله:

سطح آهن در خون شما
اندازه و رنگ RBC شما (در صورت کمبود آهن کم رنگ هستند)
سطح فریتین شما
ظرفیت کل اتصال آهن شما (TIBC)
فریتین پروتئینی است که به ذخیره آهن در بدن شما کمک می کند. مقادیر کم فریتین میزان ذخیره آهن کم را نشان می دهد. از تست TIBC برای تعیین میزان انتقال آهن آهن حامل استفاده می شود. ترانسفرین پروتئینی است که آهن را منتقل می کند.

آزمایش خونریزی داخلی
اگر پزشک نگران این است که خونریزی داخلی باعث کم خونی شما می شود ، آزمایش های اضافی ممکن است لازم باشد. یکی از آزمایشاتی که شما ممکن است انجام دهید ، آزمایش اوکولت مدفوع است تا به دنبال خون در مدفوع خود باشید. خون موجود در مدفوع ممکن است خونریزی در روده شما باشد.

پزشک شما همچنین ممکن است آندوسکوپی را انجام دهد ، که در آن از یک دوربین کوچک بر روی یک لوله انعطاف پذیر برای مشاهده پوشش دستگاه گوارش استفاده می کند. آزمایش EGD یا آندوسکوپی فوقانی به پزشک اجازه می دهد تا پوشش مری ، معده و قسمت فوقانی روده کوچک را معاینه کند. کولونوسکوپی یا آندوسکوپی پایین ، به پزشک اجازه می دهد تا روده بزرگ روده بزرگ را که قسمت پایین روده بزرگ است ، معاینه کند. این آزمایشات می تواند به شناسایی منابع خونریزی دستگاه گوارش کمک کند.


کم خونی فقر آهن در زنان
حاملگی ، خونریزی قابل توجه قاعدگی و فیبرومهای رحمی همه دلایلی است که باعث می شود خانم ها کم خونی فقر آهن را بیشتر تجربه کنند.

خونریزی شدید قاعدگی هنگامی رخ می دهد که یک زن بیشتر یا بیشتر از زنان خونریزی کند که معمولاً در دوران قاعدگی خونریزی می کنند. طبق اعلام مراکز کنترل بیماری و منبع پیشگیری از اعتماد ، خونریزی معمولی قاعدگی 4 تا 5 روز طول می کشد و میزان خون از دست رفته بین 2 تا 3 قاشق غذاخوری است. زنانی که خونریزی بیش از حد قاعدگی دارند بیش از هفت روز خونریزی می کنند و دو برابر خون طبیعی خود را از دست می دهند.

طبق گزارش National Heart، Lung، and Blood InstituteTrusted Source ، تخمین زده می شود 20 درصد از زنان در سن باروری دچار کم خونی فقر آهن هستند. زنان باردار حتی به احتمال زیاد به آنمی فقر آهن مبتلا هستند زیرا به حمایت بیشتری از نوزادان در حال رشد خود نیاز به مقدار بیشتری خون دارند.

سونوگرافی لگن می تواند به پزشک کمک کند که منبع خونریزی بیش از حد در دوره ی خانم ها مانند فیبروم ها را جستجو کند. مانند کم خونی فقر آهن ، فیبرومهای رحمی اغلب علائمی ایجاد نمی کنند. آنها هنگام رشد تومورهای عضلانی در رحم رخ می دهند. اگرچه آنها معمولاً سرطانی نیستند ، می توانند خونریزی شدید قاعدگی ایجاد کنند که منجر به کم خونی فقر آهن شود.


عوارض سلامتی کم خونی فقر آهن
بیشتر موارد کم خونی فقر آهن خفیف بوده و عوارضی ایجاد نمی کند. معمولاً شرایط به راحتی قابل اصلاح است. اما اگر کم خونی یا فقر آهن درمان نشود ، می تواند منجر به سایر مشکلات سلامتی شود. این شامل:

ضربان قلب سریع یا نامنظم
هنگامی که شما کم خونی هستید ، قلب شما باید خون بیشتری بخورد تا مقدار کم اکسیژن را تأمین کند. این می تواند به ضربان قلب نامنظم منجر شود. در موارد شدید ، می تواند منجر به نارسایی قلبی یا بزرگ شدن قلب شود.

عوارض بارداری
در موارد شدید فقر آهن ممکن است کودک زودرس یا با وزن کم تولد به دنیا بیاید. بیشتر زنان باردار برای جلوگیری از بروز این اتفاق ، مکمل های آهن را به عنوان بخشی از مراقبت های دوران بارداری خود مصرف می کنند.

رشد تاخیری در نوزادان و کودکان
کودکان و کودکانی که به طور کافی از نظر آهن کمبود دارند ممکن است رشد و نمو دیررس را تجربه کنند. همچنین ممکن است مستعد ابتلا به عفونت باشند.

گزینه های درمان
مکمل های آهن
قرص های آهن می توانند به بازگرداندن سطح آهن در بدن شما کمک کنند. در صورت امکان ، باید قرص آهن را بر روی معده خالی مصرف کنید ، که به بدن کمک می کند تا آنها را بهتر جذب کند. اگر آنها معده شما را ناراحت کردند ، می توانید آنها را با وعده های غذایی میل کنید. ممکن است لازم باشد چندین ماه مکمل مصرف کنید. مکمل های آهن ممکن است باعث یبوست یا مدفوع سیاه شود.

رژیم غذایی
رژیم های غذایی شامل غذاهای زیر می توانند به درمان یا جلوگیری از کمبود آهن کمک کنند:

گوشت قرمز
سبزیجات برگ سبز تیره
میوه های خشک
آجیل
غلات غنی شده با آهن
علاوه بر این ، ویتامین C به بدن شما در جذب آهن کمک می کند. اگر قرص آهن مصرف می کنید ، پزشک ممکن است قرص ها را به همراه یک منبع ویتامین C مانند یک لیوان آب پرتقال یا مرکبات مصرف کند.

درمان علت اصلی خونریزی
اگر خونریزی بیش از حد باعث کمبود خون شود ، مکمل های آهن کمکی نمی کنند. پزشک ممکن است قرص های ضد بارداری را برای خانم هایی که دوره سنگین دارند تجویز کند. این می تواند میزان خونریزی قاعدگی در هر ماه را کاهش دهد.

در شدیدترین موارد ، انتقال خون می تواند جایگزین IR شود...

مزایای ورزش صبحگاهی+ ترفندهایی برای انجام ورزش صبحگاهی

من یک بار یک فرد تمرینی عصر سخت بود. یک برنامه کاری 9 تا 5 کاری همراه با یک بیزاری برای کار در صبح هر زمان قبل از ساعت 7 صبح من را بدون هیچ انتخابی ترک کرد. کار ، غذا خوردن ، ورزش کردن ، خواب روزمره من بود.

با این حال ، هرچه پیرتر شدم ، تغییرات زیادی تغییر کرده است. از همه مهمتر ، من عاشق کار کردن در صبح هستم و اکنون دریافتم که انرژی و انگیزه ورزش من بالاتر از ساعت 9 صبح است. فکر کردن به جلسات ورزش در شب باعث می شود احساس خستگی و حتی کمی استراحت کنم (ترجیح می دهم تمرینم را زود روز به پایان برسانم تا به ذهنم خطور نکند).

این فقط ترجیح شخصی نیست. دلایل زیادی وجود دارد که باعث بلند شدن و حرکت دادن اولین چیزی از بدن در صبح یک ضرورت است.

اگر شما یک فرد صبح نیستید ، من فقط می خواهم که این موضوع را با یک ذهن باز بخوانید. شاید برای شما غیرممکن به نظر برسد که واقعاً از یک تمرین تمرینی بیدار شده از روز خود لذت ببرید ، اما من یک بار فکر می کردم که همینطور باشد و حالا دیگر نمی توانم زندگی را تصور کنم.

چرا ورزش صبحگاهی می خورد

یک تمرین صبح زود ، مزایای بی شماری هم از نظر سلامتی و هم برای برنامه روزانه شما دارد ، که انجام ورزش در ساعات دیگر روز فقط نمی تواند ارائه دهد. بله ، شما باید نظم داشته باشید که زودتر بیدار شوید. و بله ، شما باید در دستیابی به یک تمرین موثر متمرکز شوید ، نه فقط در حالت زامبی مانند گام های بلندی را طی کنید. فقط کمی طول می کشد و تمرین قبل از اینکه ورزش صبحگاهی به عادت شما تبدیل شود.

نیاز به برخی قانع کننده دارید؟ بیایید نگاهی دقیق تر به برخی از مزایای ورزش در اوایل صبح بیاندازیم.

1. تمرین های صبحگاهی متابولیسم خود را تقویت کنید

مصرف بیش از حد اکسیژن پس از ورزش (EPOC) یک کلمه وزوز در صنعت تناسب اندام است. در اصل به این معنی است که بدن شما حتی بعد از نشستن در محل کار یا رانندگی در اتومبیل ، کالری بیشتری می سوزاند. یک مطالعه نشان داد که شرکت کنندگان در مقایسه با کسانی که اصلاً ورزش نکردند ، در 14 ساعت بعد از ورزش 190 کالری اضافی سوزاندند!

EPOC

بخش بنفش نمودار نشان می دهد که چگونه اکسیژن (و سوزاندن کالری) زمان لازم را برای بازگشت به حالت عادی پس از تمرین خود می گیرد.

این کار کاملاً با یک تمرین روزمره صبح انجام می شود. بلند شوید ، حرکت کنید ، متابولیسم خود را پمپ کنید و سپس شروع به خوردن کنید. هر وقت بدن خود را می خورید می توانید 1 از 3 کار را با کالری که مصرف می کنید انجام دهد.

می تواند از آن به عنوان منبع انرژی استفاده کند

می تواند از آن برای دوباره پر کردن بدن استفاده کند

می تواند آن را برای بعد ذخیره کند (یعنی چربی!)

به نظر شما وقتی بعد از ورزش غذا می خورید چه اتفاقی می افتد؟ بله - شما بدن خود را دوباره پر می کنید. چه اتفاقی می افتد که بعداً در روز غذا بخورید در حالی که متابولیسم بدن شما هنوز از تمرین صبحانه شما در حال خنک شدن است؟ شما آن را حدس زده اید - بدن خود را دوباره پر کرده و کالری برای تأمین نیازهای متابولیک بالاتر خود ارائه می دهید. وقتی بعداً در روز ورزش می کنید این مزیت را دریافت نمی کنید.

2. یک روال خوب تمرین صبحگاهی به رشد قوام کمک خواهد کرد

کار کردن در صبح تضمین می کند که شما برنامه تمرین خود را با سایر موارد روزانه قطع نکنید که ممکن است فشار بیشتری به نظر برسند. به عنوان مثال ، اگر شما عصر ورزش می کنید ، خطر دیر بودن از محل کار خود را احساس می کنید ، با کارهایی که باید انجام شود و یا با سایر موارد غیرمنتظره برای انجام کار ، بیش از حد احساس ناراحتی می کنید ، احساس می کنید. تمرین شما پیش می رود

ثبات

اولین چیزی که در صبح است ، روز روز است که شما احتمالاً احتمالاً چیزی را پیدا کرده اید "تازه آمده است". این زمان برای ایجاد تمرین مداوم است.

سایر اوقات ممکن است تا پایان روز طولانی احساس خستگی بیش از حد برای ورزش داشته باشید. اما ، صبح هیچ چیز برای منحرف کردن مشاغل شما وجود ندارد. ورزش اولویت اول شما خواهد بود و انجام خواهد شد.

3. ورزش صبحگاهی باعث افزایش انرژی جسمی و روحی شما می شود

شرکت در تمرینات صبحگاهی ، فنجان کامل قهوه شما است. بدن خود را از خواب بیدار کرده و ذهن خود را آماده کنید.

حرکت می تواند منبع فوق العاده ای از انرژی باشد ، چیزی که بسیاری از آنها هنگام شروع روز به آن نیاز داریم. اما فراتر از آن ، ورزش صبحگاهی نشان داده شده است که تمرکز و توانایی های ذهنی را در طول روز بهبود می بخشد. نه تنها بعد از تمرین احساس بیداری خواهید داشت و از انرژی بیشتری برخوردار خواهید بود ، بلکه ذهن شما آماده خواهد بود تا هر کارهایی را که در آن روز به شما سفارش داده اید ، بر عهده بگیرد.

برخی تحقیقات اثربخشی ورزش را برای بیدار کردن ذهن اندازه گیری کرده اند ، و نتایج نشان می دهد که کار بهتری نسبت به قهوه انجام می دهد!

4- تمرینهای اولیه صبح به شما کمک می کنند خود نظم و انضباطی قوی ایجاد کنید

من فکر نمی کنم وقتی کسی بگوید که از خواب بیدار شدن از صبح برای ورزش ، نظم و انضباط شخصی شما را تقویت می کند ، کسی با من بحث نخواهد کرد. درست مانند هر عادت ، توسعه نظم و انضباط برای برخاستن و ورزش کردن در صبح فقط با گذشت زمان آسانتر می شود.

شاید مهمتر از همه ، این رشته به احتمال زیاد در سایر زمینه های زندگی شما سرایت کند. از این گذشته ، اگر شما هر روز صبح برای ورزش کردن به چنین مسافتهایی می روید ، جابجایی این کار با غذای سالم تر ، به عنوان مثال ، فقط معنی دارد.

5- یک ورزش روزمره به شما کمک می کند خواب بهتری داشته باشید

بیدار شدن از صبح زود برای ورزش به نوبه خود به شما کمک می کند بهتر بخوابید. بدن شما در پایان روز از احساس خستگی سالم برخوردار خواهد شد و آماده خواب خواهد بود. با لگد زدن و چرخاندن که هنگام بی قرار بودن بدن شما رخ می دهد خداحافظی کنید!

من این را درست نمی کنم. در یک مطالعه اخیر ، شرکت کنندگان در هفته 7 صبح ، 1 بعد از ظهر یا 7 بعد از ظهر 3 روز ورزش کردند. حدس بزنید چه کسی عمیق ترین و طولانی ترین خواب را دارد؟ بله - کسانی بودند که جلسات تمرین 7 صبح را انجام می دادند!

ورزش صبحگاهی نه تنها باعث افزایش طول خواب از شما می شود بلکه کیفیت خواب شما را با ارتقاء چرخه های عمیق تر خواب بهبود می بخشد.

ورزش شبانه در واقع می تواند تأثیر متضاد داشته باشد. ورزش نوعی استرس است و بدن شما با آزاد کردن هورمون هایی از جمله آدرنالین به استرس واکنش نشان می دهد. آیا می خواهید یک آدرنالین شلیک کنید و پس از آن انتظار دارید که زود خواب شود؟ (من فکر نمی کردم)

6. ورزش صبحگاهی به شما امکان می دهد سریعتر به اهداف تناسب اندام خود برسید

همانطور که قبلاً ذکر شد ، بیدار شدن از خواب صبح زود برای ورزش ، اولویت بالایی را در آمادگی جسمانی قرار می دهد. این که آیا شما از آن آگاه هستید یا نه ، ارتکاب به کاری (در این حالت ورزش صبحگاهی) که نیاز به فداکاری دارد (در این حالت خوابیدن به داخل) استدلال قانع کننده ای را در ذهن شما ایجاد می کند که می گوید ، "بهتر است ارزشش را داشته باشید!"

هیچ کس نمی خواهد هر روز صبح زود از خواب بیدار شود تا ورزش کند اگر آنها نمی خواهند نتیجه بگیرند. فداکاری مورد نیاز شما ناخودآگاه باعث خواهد شد که شما سخت تر کار کنید ، به دنبال راه های دیگر برای حمایت از نتایج ورزش خود باشید و به شما کمک کند در طی مدت زمان طولانی تری به فرآیند متعهد شوید (امیدوارم برای زندگی!). طرز تفکر هدف گرا توسط عادت فداکار ورزش صبحگاهی تقویت می شود.

7. ورزش در صبح و زندگی خود را دوست داشته باشید!

آیا حتی لازم است که این موضوع را استدلال کنم؟ شما یک عادت شدید از ورزش صبحگاهی ایجاد کرده اید ، متابولیسم شما جریان دارد ، بدن شما به نظر می رسد و احساس بهتری می کنید ، شب ها به خوبی می خوابید ، و ذهن شما مثل همیشه تیز است. آیا هنوز از زندگی جدید خود لذت می برید؟

ورزش در مورد هر چیزی که به شما کمک کند ، به عنوان درمانی شناخته شده است. سرماخوردگی مکرر؟ ورزش. هضم ضعیف؟ ورزش. احساس افسردگی می کنید؟ ورزش.

ورزش ماشه ای است که اندورفین ها ، داروی خوشبختی داخلی ما را آزاد می کند. در اینجا یک فیلم عالی وجود دارد که چند مورد از راه هایی که ایجاد روال ورزش منظم شما را برجسته می کند ، زندگی شما را لذت بخش تر می کند.

بنابراین ، در حالی که شاید بیرون رفتن از رختخواب برای ورزش لذت بخش نباشد ، می توانید مطمئن باشید که ارزش آن را دارد. گذشته از تمام مزایای سلامتی ، مغز شما هنگام ورزش به معنای واقعی کلمه به "مکان خوشحال" خود می رود. چرا روز خود را از این راه شروع نمی کنید؟

اما من از ورزش صبح متنفرم!

فواید تمرین های صبحگاهی کاملاً مشهود است ، اما این امر لزوماً باعث نمی شود فردی ورزش صبح شوید. اگر خوب ، از بیدار شدن از صبح متنفر هستید. اگر بیرون کشیدن از رختخواب برای انجام تمرین صبحانه خود بسیار دشوار است ، بنابراین سعی کنید چند "قانون" را تنظیم کنید که به شما کمک می کند تا تنظیمات به موفقیت بیشتری برسد:

قانون شماره 1: زنگ هشدار خود را دور کنید

ساعت زنگ دار خود را حرکت دهید

اگر بتوانید هنگام خواب در رختخواب به ساعت زنگ دار خود برسید ، خیلی نزدیک است!

اگر صبح سخت از خواب بیدار هستید ، زنگ بلندی را تنظیم کنید و تمام راه آن را در طرف دیگر اتاق قرار دهید. وزوز ملایم از تلفن همراه کنار تخت شما آن را قطع نمی کند. خود را مجبور کنید که بلند شوید.

قانون شماره 2: حرکت را ادامه دهید

به حمام نروید و برای صرف صبحانه (یا ایمیل خود را بررسی نکنید) نشسته اید. یک غذای کوچک برای غذا بخورید ، لباس ورزشی خود را (که شب قبل از آن گذاشته بودید) پوشانید و حرکت کنید!

قانون شماره 3: به خودتان چیزی بدهید که به جلو نگاه کنید

اگر می خواهید از خواب بیدار شوید و تمریناتی را انجام دهید که از آن متنفر هستید ، فقط انتظار دارید که این روال صبح تا این مدت دوام بیاورد. اطمینان حاصل کنید که تمرین صبحگاهی شما چیزی است که منتظر آن هستید. نمایش تلویزیونی مورد علاقه خود را در حین برخورد به دوچرخه ثابت تنظیم کنید ، لیست پخش برنامه مورد علاقه خود را قرار دهید یا آن کتاب صوتی را که می خواهید آن را بسازید روشن کنید.

به "لیست پخش بیدار" نیاز دارید؟ با این یکی شروع کنید ...

قانون شماره 4: از Warmup پرش نکنید

برای انعطاف پذیری لازم نیست 20 دقیقه وقت بکشید ، اما لازم است عضلات را که از یک شب خواب سفت می شوند ، کم کنید. قبل از افزایش شدت حتماً حداقل 5 یا 10 دقیقه زمان گرم کردن خود را با حرکات سبک صرف کنید.

قانون شماره 5: آن را کوتاه نگه دارید

چه کسی 2 ساعت برای ورزش در صبح وقت دارد؟

افراد زیادی زیاد نیستند ، اما تقریباً همه می توانند در صورت اولویت بودن ورزش 30 تا 40 دقیقه پیدا کنند. هر کاری انجام دهید ، آن را کوتاه کنید تا وقت زیادی برای دوش گرفتن ، صبحانه خوردن و به موقع کار کردن داشته باشید.

نکته پایانی: تغذیه ورزش صبحگاهی خود را به طور دقیق انجام دهید

یکی از شکایات رایج در مورد ورزش صبحگاهی عدم وضوح در مورد تغذیه است. قبل از تمرین غذا بخورید؟ بعد از خوردن؟ چی بخورم؟ در اینجا برخی از یادآوری های مربوط به تغذیه ورزش صبحگاهی برای کمک به مرتب کردن همه این موارد آورده شده است:

قبل از تمرین ، کوچک بخورید

قبل از تمرین مقدار کمی از غذاهای پر کربوهیدرات ، پروتئین متوسط ​​و کم چرب میل کنید. یک سیب کوچک ، نیمی از موز یا حتی کمی ماست به عنوان وعده غذایی قبل از ورزش باید به اندازه کافی باشد که بدون دردسر کردن شما سوخت.

بنوشید ، بنوشید ، بنوشید

آب بیشتری بنوشید

به محض اینکه بیدار شوید 1 فنجان آب بنوشید ، در حین ورزش نوشیدنی خود را ادامه دهید.

بدن شما بعد از خوابیدن در تمام شب دچار کمبود آب بدن می شود. قبل از شروع تمرین 1 لیوان آب (250 میلی لیتر) بنوشید و برای هر 20 دقیقه که ورزش می کنید یک لیوان دیگر بنوشید. نوشیدنی های ورزشی فقط در صورتی ضروری هستند که تمرین شما به شدت طولانی یا طولانی مدت (یعنی 2 ساعت +) انجام شود ، که قبلاً ایجاد کرده ایم هدف اکثر تمرین های صبحگاهی نیست.

آزمایش

آزمایش کنید تا ببینید چه نوع معده ای را می توانید انواع مختلف ورزش کنید. اگر متوجه شدید که به هیچ وجه نمی توانید غذای معده بخورید ، کافی است شب قبل کمی غذای اضافی بخورید (نه یک جشن ، فقط یک میان وعده قبل از خواب). ببینید چه نوع مواد غذایی ، کمیت ها و زمان بندی شما بدون ایجاد معده ناراحت کننده بهترین انرژی را برای تمرین شما فراهم می کند.

اکنون می توانید جشن بگیرید

بلافاصله بعد از تمرین خود را بخورید تا بدن خود را مجدداً گرم کند و شما را برای روز خود آماده کند.

بسیاری از مربیان صبح زود از اواسط صبح شکایت دارند. اگر صبحانه بعد از تمرین هرگز شما را راضی نمی کند ، شما غذاهای مناسب نخورید. یک وعده غذایی مناسب صبحگاهی بعد از تمرین مقادیر زیادی کالری ، کربوهیدرات ، پروتئین و مقداری چربی سالم را تأمین می کند.

اسموتی سبز و سبز من است که با تمام مواد مغذی مورد نیاز بعد از ورزش بسته بندی شده است. باز هم ، برخی از آزمایشات ممکن است نیاز به یافتن یک وعده غذایی متعادل داشته باشند که برای شما مفید باشد.

یک چالش ورزش صبحگاهی برای شما…

افسردگی چیست؟ + علایم و نشانه های افسردگی+ انواع افسردگی

علائم افسردگی و علائم هشدار دهنده

افسردگی چیست؟

گاهی اوقات احساس فرومایه پایین یک قسمت عادی از زندگی است ، اما وقتی عواطفی مانند ناامیدی و ناامیدی دستگیر شوند و تازه از بین بروند ، ممکن است دچار افسردگی شوید. افسردگی بیش از فقط ناراحتی در پاسخ به مبارزات و مشکلات زندگی ، باعث تغییر افسردگی در عملکرد ، فعالیت و فعالیتهای روزانه شما می شود. این می تواند در توانایی شما در کار ، مطالعه ، غذا خوردن ، خوابیدن و لذت بردن از زندگی اختلال ایجاد کند. فقط تلاش برای گذراندن روز می تواند بسیار طاقت فرسا باشد.

در حالی که برخی از افراد افسردگی را "زندگی در سیاه چاله" یا احساس عذاب قریب الوقوع توصیف می کنند ، عده ای دیگر احساس بی جان ، تهی و بی احساس بودن می کنند. به ویژه مردان می توانند احساس عصبانیت و بیقراری کنند. با این حال ، شما افسردگی را تجربه می کنید ، در صورت عدم درمان ممکن است به یک وضعیت جدی برای سلامتی تبدیل شود. اما مهم است که به یاد داشته باشید که احساس ناتوانی و ناامیدی علائم افسردگی هستند - نه واقعیت وضعیت شما.

مهم نیست که چقدر احساس ناامیدی می کنید ، می توانید بهتر شوید. با درک علت افسردگی و شناخت علائم مختلف و انواع افسردگی می توانید اولین قدم ها را برای احساس بهتر و غلبه بر مشکل بردارید.

علائم و نشانه های افسردگی

افسردگی در افراد مختلف متفاوت است ، اما علائم و علائم متداول وجود دارد. مهم است که به یاد داشته باشید که این علائم می تواند جزئی از پایین ترین سطح زندگی باشد. اما هر چه علائم بیشتری داشته باشید ، قوی تر هستند و ماندگاری آن بیشتر است - احتمال دارد که با افسردگی مواجه هستید.

10 علائم شایع افسردگی:

احساس ناتوانی و ناامیدی. یک چشم انداز تاریک - هیچ چیز بهتر نخواهد شد و هیچ کاری برای بهبود وضعیت شما وجود ندارد.

از دست دادن علاقه به فعالیت های روزانه. شما دیگر به سرگرمی های قبلی ، سرگرمی ها ، فعالیت های اجتماعی یا رابطه جنسی اهمیت نمی دهید. شما توانایی احساس شادی و لذت را از دست داده اید.

تغییر اشتها یا وزن. کاهش قابل توجه وزن یا افزایش وزن - تغییر بیش از 5٪ از وزن بدن در یک ماه.

خواب تغییر می کند. یا بی خوابی ، به خصوص از خواب بیدار شدن در ساعات ابتدایی صبح و یا خواب زیاد.

عصبانیت یا تحریک پذیری. احساس اضطراب ، بی قرار و حتی خشونت. سطح تحمل شما پایین است ، خلق و خوی شما کوتاه است و همه چیز و همه به اعصاب شما می رسند.

از دست دادن انرژی احساس خستگی ، کندی و کشش جسمی. ممکن است تمام بدن شما احساس سنگینی کند و حتی کارهای کوچک نیز خسته کننده هستند یا مدت زمان بیشتری طول می کشد.

خودنواختن. احساس شدید بی فایده یا گناه. شما به سختی خود را به خاطر اشتباهات و اشتباهات ادراک شده مورد انتقاد قرار می دهید.

رفتار بی پروا. شما درگیر رفتارهای فرار مانند سوء مصرف مواد ، قمار اجباری ، رانندگی بی پروا یا ورزش های خطرناک هستید.

مشکلات غلظت. در تمرکز ، تصمیم گیری یا به خاطر سپردن چیزها مشکل دارید.

درد و درد غیر قابل توضیح. افزایش شکایات جسمی مانند سردرد ، کمردرد ، درد عضلات و درد معده.

پیوند بین علائم افسردگی و اضطراب

اعتقاد بر این است که افسردگی و اضطراب ناشی از همان آسیب پذیری بیولوژیکی است ، که ممکن است توضیح دهد که چرا آنها اغلب دست به دست هم می دهند. از آنجا که اضطراب افسردگی را بدتر می کند (و برعکس) ، مهم است که به دنبال درمان برای هر دو بیماری باشید.

آیا افسردگی است یا اختلال دو قطبی؟

اختلال دوقطبی ، که به افسردگی مانیک نیز معروف است ، شامل تغییر جدی در خلق و خو ، انرژی ، تفکر و رفتار می شود. از آنجا که به نظر می رسد بسیار شبیه افسردگی است که در مرحله پایین است ، اغلب نادیده گرفته می شود و تشخیص نادرست است. این می تواند یک مشکل جدی باشد زیرا مصرف داروهای ضد افسردگی برای افسردگی دو قطبی در واقع می تواند شرایط را بدتر کند. اگر تا به حال به مرحله ای رفته اید که احساس سرخوشی بیش از حد داشته باشید ، کاهش نیاز به خواب ، افکار مسابقه و رفتارهای تکانشی ، برای ارزیابی اختلال دو قطبی در نظر بگیرید.

افسردگی و خطر خودکشی

افسردگی عامل اصلی خطر برای خودکشی است. ناامیدی و ناامیدی عمیقی که همراه با افسردگی است می تواند خودکشی را تنها راه فرار از درد جلوه دهد. اگر فردی دوست داشتنی با افسردگی دارید ، هرگونه صحبت یا رفتار خودکشی را جدی بگیرید و علائم هشدار را تماشا کنید:

صحبت در مورد کشتن یا آسیب رساندن به خود شخص است

ابراز احساسات ناامیدی یا گرفتاری شدن

یک نگرانی غیرمعمول با مرگ یا مرگ

بی پروا عمل کنید ، گویی که آرزوی مرگ دارند (مثلاً سرعت از طریق چراغ قرمز)

تماس با مردم یا دیدار با خداحافظی

گرفتن امور به ترتیب (هدیه دادن دارایی با ارزش ، گره خوردن اهداف غایی)

گفتن چیزهایی مانند "همه بدون من بهتر خواهند بود" یا "من می خواهم بیرون"

تغییر ناگهانی از افسردگی شدید به بازیگری آرام و خوشحال

اگر فکر می کنید یک دوست یا یکی از اعضای خانواده در حال اقدام به خودکشی هستید ، نگرانی خود را ابراز کنید و سریعاً به دنبال کمک باشید. صحبت کردن آشکار درباره افکار و احساسات خودکشی می تواند زندگی را نجات دهد.

نحوه علائم افسردگی با جنسیت و سن متفاوت است

افسردگی غالباً با توجه به سن و جنس متفاوت است و علائم آن بین زنان و مردان و افراد جوان و افراد مسن متفاوت است.

افسردگی در مردان

مردان افسرده کمتر به احساس احساس غرور و ناامیدی خود می پردازند. درعوض ، آنها تمایل دارند که از خستگی ، تحریک پذیری ، مشکلات خواب و از دست دادن علاقه به کار و سرگرمی شکایت کنند. آنها همچنین به احتمال زیاد علائمی مانند عصبانیت ، پرخاشگری ، رفتار بی پروا و سوء مصرف مواد را تجربه می کنند.

افسردگی در زنان

زنان به احتمال زیاد علائم افسردگی مانند احساس گناه ، احساس خواب بیش از حد ، پرخوری و افزایش وزن را تجربه می کنند. افسردگی در زنان نیز در دوران قاعدگی ، بارداری و یائسگی تحت تأثیر عوامل هورمونی قرار دارد. در حقیقت ، افسردگی پس از زایمان تا 1 از 7 زن مبتلا به افسردگی به دنبال زایمان است.

افسردگی در نوجوانان

تحریک پذیری ، عصبانیت و اضطراب اغلب قابل توجه ترین علائم در نوجوانان افسرده است - نه غم و اندوه. آنها همچنین ممکن است از سردرد ، معده یا سایر دردهای جسمی شکایت داشته باشند.

افسردگی در بزرگسالان مسن

افراد مسن بیشتر به جای علائم عاطفی و علائم افسردگی بیشتر از شکایت جسمی شکایت دارند: مواردی مانند خستگی ، درد و درد غیر قابل توضیح و مشکلات حافظه. آنها همچنین ممکن است از ظاهر شخصی خود غفلت کرده و از مصرف داروهای مهم برای سلامتی خود جلوگیری کنند.

انواع افسردگی

افسردگی به اشکال و اشکال مختلفی به وجود می آید. در حالی که تعریف شدت افسردگی - چه خفیف ، متوسط ​​یا عمده باشد - می تواند پیچیده باشد ، دانستن اینکه چه نوع افسردگی شما ممکن است به شما در مدیریت علائم خود و موثرترین درمان کمک کند.

افسردگی خفیف و متوسط

افسردگی خفیف و متوسط ​​شایعترین انواع افسردگی است. علائم افسردگی خفیف بیش از آنکه احساس سیری کند ، می تواند در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کند و شما را از شادی و انگیزه سرقت کند. این علائم در افسردگی متوسط ​​تقویت می شوند و می توانند به کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس منجر شوند.

 افسردگی مکرر ، خفیف (پوستی)

دیستیمیا نوعی افسردگی مزمن "درجه پایین" است. روزهای بیشتر از این ، شما احساس خفیف یا متوسطی افسرده می کنید ، اگرچه ممکن است دوره های کوتاهی از روحیه طبیعی داشته باشید.

علائم بیماری پوستی به اندازه علائم افسردگی اساسی نیست ، اما مدت طولانی (حداقل دو سال) به طول می انجامد.

برخی از افراد همچنین قسمتهای افسردگی عمده ای را در بالای پوستی تجربه می کنند ، بیماری به عنوان "افسردگی مضاعف" شناخته می شود.

اگر به بیماری پوستی مبتلا هستید ، ممکن است احساس کنید همیشه افسرده بوده اید. یا ممکن است فکر کنید که روحیه پایین و مداوم شما "دقیقاً همانطور است که هستید" است.

افسردگی شدید

افسردگی عمده بسیار کمتر از افسردگی خفیف یا متوسط ​​است و با علائم شدید و بی امان مشخص می شود.

در صورت عدم درمان ، افسردگی عمده به طور معمول حدود شش ماه ادامه دارد.

برخی از افراد فقط یک قسمت افسردگی منفرد را در طول زندگی خود تجربه می کنند ، اما افسردگی عمده می تواند یک عارضه مکرر باشد.

افسردگی غیرعادی

افسردگی آتیپیک یک زیر گروه معمول افسردگی عمده با الگوی علائم خاص است. بهتر از سایرین به برخی از روش های درمانی و داروها پاسخ می دهد ، بنابراین شناسایی آن می تواند کمک کننده باشد.

افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک در پاسخ به رویدادهای مثبت ، مثلاً بعد از دریافت خبرهای خوب یا در حالی که با دوستان هستند ، حالت خلقی موقت را تجربه می کنند.

علائم دیگر افسردگی آتیپیک شامل افزایش وزن ، افزایش اشتها ، خواب بیش از حد ، احساس سنگینی در بازوها و پاها و حساسیت به رد است.

اختلال عاطفی فصلی (SAD)

برای برخی از افراد ، کاهش ساعات روز در زمستان منجر به نوعی افسردگی می شود که به عنوان اختلال عاطفی فصلی (SAD) شناخته می شود. SAD در حدود 1٪ تا 2٪ از جمعیت ، به ویژه زنان و جوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. SAD می تواند شما را مانند فرد کاملاً متفاوت با تابستان احساس کند: ناامید ، غمگین ، تنش یا استرس ، بدون علاقه به دوستان یا فعالیتهایی که معمولاً دوست دارید. SAD معمولاً در پاییز یا زمستان شروع می شود که روزها کوتاه تر می شوند و تا روزهای روشن تر بهار باقی می مانند.

افسردگی و عوامل خطر

در حالی که برخی از بیماری ها دلیل پزشکی خاصی دارند ، بنابراین درمان ساده تر است ، اما افسردگی بسیار پیچیده تر است. برخی از داروهای خاص مانند باربیتوراتها ، کورتیکواستروئیدها ، بنزودیازپین ها ، قاتلان درد افیونی و داروهای خاص فشار خون می توانند علائم افسردگی را در برخی افراد ایجاد کنند - همانند پرکاری تیروئید (غده تیروئید تحت فشار). اما در بیشتر موارد ، افسردگی ناشی از ترکیبی از عوامل بیولوژیکی ، روانشناختی و اجتماعی است که می تواند از نظر فردی متفاوت باشد.

شرایط نگهداری گل ناز آفتابی

گیاهان گل رز ، گیاهان محبوب تختخوابی هستند که در بهار در مهد کودک ها و فروشگاه های بهسازی منازل فروخته می شوند. اگر در تابستان شاهد هر گونه گیاه سالانه باقیمانده هستید ، می توانید توجه داشته باشید که گیاهان گل سرخ معمولاً به همان اندازه که در ماه مه وجود داشته اند ، گواهی بر سختی گیاه است.

برگ شاداب از خرفه هستند یکی دیگر از نشانه به فوق العاده خشکسالی تحمل از این گل سالانه کم رو به رشد. بسیاری از گونه ها دارای گل های نیمه دو تا کاملاً دوتایی هستند که به گل های مینیاتوری شباهت دارند. گلها به رنگهای گرم مانند زرد ، نارنجی ، قرمز و صورتی روشن به چشم می خورند. رنگ های سفید ، خامه ای و رنگی متنوع نیز موجود است.

خانواده پستانداران Portulacaceae کوچک است ، که حاوی کمتر از 100 گونه ، از جمله جنس Portulaca grandiflora است. بسیاری از باغداران با علفهای هرز پیمانه سالانه ، که بذرهای خود را بصورت پرکاربرد می شناسند ، آشنا هستند. گیاهان گل سرخ خزه به اندازه 8 اینچ رشد می کنند ، و برای ایجاد یک تشک متراکم 1 تا 2 پا پهن می کنند ، و این گیاه را به عنوان یک زمین اصلی خوب تبدیل می کند.

نام گیاه شناسی Portulaca grandiflora

نام مشترک خزه افزایش یافت

گل سالانه نوع گیاه

اندازه بالغ 3 تا 8 اینچ قد و عرض 12 تا 24 اینچ

قرار گرفتن در معرض خورشید خورشید کامل

خاک نوع شنی ، به خوبی زهکشی شده است. خاک مرطوب و مرطوب را تحمل می کند

pH خاک 5.5 تا 7.0

زمان شکوفه اوایل تابستان تا یخ زدگی

رنگ گل سفید ، نارنجی ، زرد ، قرمز

مناطق سختی 2 تا 11

منطقه بومی آمریکای جنوبی

چگونه می توان گل های پورتولاکا را پرورش داد

کمبود آب مورد نیاز گل خزه آن را به یک انتخاب طبیعی برای باغ ظروف تبدیل می کند. شما می توانید آن را در ظروف که در معرض بادها قرار دارند ، از جمله در پاسیو یا حوض قرار دهید. عادت ردیابی گل سرخ در سبدهای آویزان خوب کار می کند.

خرفه خود رفتار به عنوان یک پوشش زمین، هرگز بیرون رفتن از مرزهای، به طوری که آن را امتحان کنید در یک باغ یا پری باغ کوچک. یا ، شما می توانید portulaca را در باغ سنگ کاشته کنید ، جایی که در خاک های فقیر شکوفا می شود. همچنین به اندازه کافی نیرومند است که می توانید در جیب های یک دیوار سنگی انباشته شده رشد کنید ، جایی که گیاهان سنگ های گرم شده از آفتاب را فرو می ریزند.

سبک

Portulacas برای دستیابی به پتانسیل خود به شش تا هشت ساعت آفتاب کامل نیاز دارد. اگر سعی کنید پرتقال ها را در یک منطقه سایه دار پرورش دهید ، گل های آنها را می ریزند و می بندند. همچنین گل های نزدیک شب و روزهای ابری را مشاهده خواهید کرد.

خاک

Portulacas خواستار خاک خوب زهکشی شده است. اگر خاک شما عمدتا خاک رس است ، به جای اینکه سعی کنید رس را به خاک ماسه ای و صخره ای که این گیاهان دوست دارند تبدیل کنید ، باید ظروف خود را در ظروف پرورش دهید.

اب

Portulacas مقاوم به خشکی هستند ، اما کاکتوها نیستند. گیاهان دوره خشکی را تحمل می کنند ، و احتمالاً شما پس از تعطیلات به نمونه های پژمرده خانه باز نخواهید گشت ، اما با آبیاری منظم گلدهی بهتر است. آبیاری قطره بهتر است ، زیرا آبپاش ها می توانند شکوفه های ظریف را از بین ببرند.

دما و رطوبت

بومی برزیل ، اروگوئه و آرژانتین ، گل سرخ گل را دوست دارد و می تواند شرایط خشک را تحمل کند. معمولاً برای خرابکاری استفاده می شود.

کود

پرتقال ها را با کود آهسته آزاد (برای گل ها) دو بار در سال یا هر 6 ماه یکبار تغذیه کنید.

انواع مختلف

گیاهان گل سرخ گل همراهان خوبی برای گلهایی هستند که در باغهای گرم و خشک و آفتابی نیز شکوفا می شوند. گلهای گومفرنا ، زینیاها و آسیاب غبار آلود خوش تیپ و زیبا با مرز گل خزه کاشته شده به نظر می رسند.

گل سرخ گل پس از تکمیل شکافهای گلهای بهاری برای پر کردن شکافها بسیار عالی است و شاخ و برگها از بین می روند. گل سرخ یک حصیر بیش از باغ گلدان تشکیل می دهد اما لامپ های شما را خفه نمی کند. علاوه بر این ، نیاز کم آبیاری به گل سرخ باعث می شود لامپ های شما در معرض خطر پوسیدگی قرار نگیرند.

در اینجا انواع مختلفی از پرتالاکا خیره کننده وجود دارد که باید در نظر بگیرید:

ظهر بعد از ظهر: تأخیر در بسته شدن شکوفه های عصر خود است

سری دونت: گلهای دو رنگ به رنگ های زرد و قرمز یا زرد و گل رز

سری افسانه: شبیه صد تومانی بمب از نوع، که در آنها یک مرکز POM POM با گلبرگ های مسطح که در اطراف لبه های شعله ور

ساعت مبارک: یک نیاز به نورپردازی کوتاه دارد که به معنی شکوفه های زودرس است

سری Margarita: Rosita انواع برنده انتخاب های آمریکایی را در این سریال رقم می زند

ساندنس: دارای گلهای بزرگتری نسبت به سایر گونه ها روی گیاهان کوهی و عمودی است

سریال Sundial: انتخاب خوبی برای باغبانان شمال غربی است ، زیرا روزهای ابری و هوای سرد را تحمل می کند

سری Yubi: گل های تک گلدان در هشت انتخاب رنگ

هرس

Portulacas در تمام فصل شکوفا است ، اما ممکن است تا ماه ژوئیه به نظر برسد. در این مرحله ، می توانید گیاهان را برش داده و با یک گیاه گل متعادل برای تقویت انرژی بارور کنید.

در حال رشد گل سرخ از دانه ها

اگر گیاهان پرتقال خود را از بذر در حال رشد می کنید ، مواظب باشید که دانه های ریز را که به اندازه تکه های فلفل کوچک هستند و بیش از حد جوانه بزنید ، کاشت نکنید. می توانید بذرها را هشت هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان خود برای گلهای زودرس در منازل شروع کنید یا بعد از آخرین یخبندان آنها را در زمین کاشت کنید. دانه ها حدود دو هفته طول می کشد تا در دمای گرم 75 تا 85 درجه فارنهایت جوانه بزنند. گیاهان نیز به خود سخاوتمندانه می پردازند ، بنابراین یاد بگیرید نهال های جوان را در باغ بهار بشناسید.